Nie należy odrzucać wspaniałych darów natury. Nie brakuje ich na półwyspie helskim. Czeka tutaj wspaniały mikroklimat, pachnący las, przede wszystkim pachnące piaszczyste plaże. To wszystko zapewni udany wypoczynek na tym ekologicznie czystym terenie. Nie sposób oprzeć się kąpielom morskim i słonecznym, spacerom czy żeglowaniu. Oddychając morską bryzą, można oddać się poznawaniu unikalnej flory i fauny.

     Mierzeja Helska należy do Nadmorskiego Parku Krajobrazowego i liczy 38 kilometrów długości oraz od 200m do 3,5 km szerokości i wysokości do 17m. Jest to przepiękny krajobraz pokryty wydmami, utworzony przy ścisłym współdziałaniu prądów morskich i wiatru. Formą ochrony objęty jest na terenie Parku zespół wydm (białych i szarych) w sąsiedztwie Helu. Najbardziej suche i najwyższe części siedlisk wydmowych porasta bór suchu z szarym porostem-chrobotnikiem leśnym. Miejsca nieco wilgotniejsze zajmuje bór bażynowy z udziałem krzewinek: bażyny czarnej, borówki czernicy, wrzosu oraz paprotki zwyczajnej.

     Interesujące są wody Zatoki Puckiej - przeźroczyste i nieznacznie zasobne tworzą ciekawą grupę ekosystemów, wśród których najistotniejszą rolę odgrywają tzw. łąki podwodne z ramanicą bałtycką, trawą morską szeregiem gatunków glonów. Wszystko to razem tworzy bogate środowisko życia dla organizmów zwierzęcych - skorupiaków, mięczaków i ryb. Są tu również żerowiska ptaków i ssaków (sporadyczne foki i morświny). Zachwyt budzi uroda helskich sosen, których zapach stanowi naturalny aerozol. Pomnikiem przyrody jest okazały dąb liczący ok. 250 lat i dwie 200 - letnie topole. Osobliwościa helskiej flory jest znajdujacy się pod ścisłą ochrona mikołajek nadmorski, zaś fauny - mewa śmieszka, siodłata i żółtonoga, rybitwa, nur oraz żyjace na wodach Zatoki Puckiej kaczka krzyżówka, łabędź i dzika gęś. W okolicy Helu mieszkają sarny , zające, lisy, daniele oraz dziki.