Port Marynarki Wojennej

Zwiedzanie portu wojennego jest możliwe po wcześniejszym uzgodnieniu z Komendą Portu Wojennego. Budowę rozpoczęto na początku lat 30 niniejszego stulecia. Zachodni falochron portu przebiega w osi tzw. Helskiego Horku, na wysokości którego znajdowała się pierwsza osada helska, tzw. Stary Hel. Według legendy został on zatopiony za grzeszne postępowanie jego mieszkańców.

Port Marynarki Wojennej zbudowało Konsurcjum Włodzimierza Szawernowskiego. Do wybuchu wojny zdołano wykonać basen o wymiarach 400 x300 z nadbrzeżem obsługowym o szerokości 45 m. W pobliżu portu powstały inne, niezbędne dla bazy morskiej obiekty. Około 1,5 km na północ od poru zbudowano podziemną elektrownię, a nieco bliżej , w lesie schrony, amunicyjne, minowe oraz torpedowe. Kilka kilometrów na zachód od tego miejsca zlokalizowano podziemne zbiorniki paliwa, od których poprowadzono do nadbrzeża rurociąg. Po wojnie port unowocześniono odbudowano m.in. następny basen z głowką wejściową.

Na nadbrzeżu portu wyeksponowano najstarszy zachowany polski okręt-"Batory" na którym w nocy z 1 na 2 października 1939r. udało się 16 obrońcom Helu przełamać potrójną blokadę okrętów niemieckich i przedostać się do portu Klintehamn na Gotlandii.

powróć