Kościół poewangelicki pod wezwaniem św.Piotra i Pawła.

Jest najstarszym budynkiem w Helu (XVw.). Przetrwał on do naszych czasów dzięki zbawiennej działalności inżynierów, którzy od roku 1895 ratują tę zabytkową budowlę uzbrajając nabrzeże silnym falochronem. W latach 1525-1945r. kościół ten był świątynią lokalnej Gminy Ewangelickiej. Obecnie mieści się tu siedziba Muzeum Rybołówstwa-Oddziału Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Ceglana bryła gotyckiego kościoła świeci w blasku słońca.

Na północnej ścianie uwagę zwraca jedyne zachowane epitafium, pochodzące z istniejącego tu dawniej cmentarza.Poświęcone jest ono młodzieńcowi, który utonął usiłując zepchnąć swój statek z mielizny, a miało to miejsce 5 maja 1816r. Refleksyjny napis mówi: " Wy próżni śmiertelnicy, cieszący się młodością i zdrowiem, przystańcie i zastanówcie się , albowiem pod tym kamieniem spoczywa ten, którego śmierć w jednej chwili pozbawiła owych błogosławieństw opatrzności". Niech ta myśl towarzyszy państwu podczas podróży po Helu. Więcej: W dwudziestoleciu międzywojennym dokonano przebudowy wieży kościelnej, która została następnie zniszczona w wyniku działań wojennych we wrześniu 1939 roku z rozkazu dowódcy " Rejonu Umocnionego" komandora Włodzimierza Steyera. Jedynym ruchomym zabytkiem pochodzącym z dawnego, bogatego wyposażenia świątyni, jest ustawiony w przedsionku dzwon odlany specjalnie do helskiego kościoła w roku 1749.Na jego płaszczu znajdują się plakietki przedstawiające św.Piotra oraz ukrzyżowanie, rozdzielone długą linią fundatorów. Po zakończeniu działań wojennych i opuszczeniu Helu przez ewangielików, pokościelny budynek był wykorzystywany na magazyn przedsiębiorstwa połowowego "Arka"- Mocno zdewastowany obiekt przeznaczono już do rozbiórki (lata pięćdziesiąte minionego stulecia), jednak Konserwator Zabytków Gdańska podjął decyzję o zaadaptowaniu świątyni na siedzibę lokalnej wystawy rybacko-przyrodnicze. Pierwsza wystawa została otwarta w 1961r. i zatytułowano ją " Rybołówstwo morskie na Helu ". Od tamtego czasu świątynia spełnia funkcje muzealne.

Muzeum Rybołówstwa. Z dniem 1 stycznia 1972 roku powołano do życia Muzeum Rybołówstwa, stanowiące oddział Centralnego Muzeum Morskiego z siedzibą w Gdańsku. W statuce placów zapisano, iż jej nadrzędnym zadaniem jest gromadzenie zbiorów tworzących kolekcje dokumentujące i obrazujące dzieje rybołówstwa całego pasa nadmorskiego. Jednak od poczatku w muzealnych zbiorach dominuje tradycyjne rybołówstwo kaszubskie- od Wierzchucina po Hel. Zobaczyć też można odchodzący świat rybackich tradycji, poznać dzieje Bałtyku, przeszłość Helu oraz nacieszyć oczy obrazami o tematyce morskiej. Więcej: Ekspozycja Muzeum składa się z sześciu podstawowych działów: " Dzieje rybołówstwa morskiego w Polsce" , " Warsztat szkutniczy" , " Skansen ludowych typów łodzi rybackich", "Sieciarnia", " Modele polskich statków rybackich", " Rybołówstwo w malarstwie polskim". Na dziedzincu muzeum stoi nieco dziwny eksponat. Jest to jedyny zachowany w kraju egzemplarz łodzi, należący do grupy największych {8,52m długości}, bezpokładowych stosowanych w rybołówstwie przybrzeżnym. Na placu znajdują się również liczne, drewniane elementy starych łodzi i statków, które zaplątały się w rybackie sieci. W roku 1997 do skansenu tradycyjnych łodzi trafiła "Dziunia" - drewniana łódż motorowa, która z powodzeniem mogłaby mierzyć się jeszcze z morskimi falami. Jest to duma Muzeum -zbudowana przed 20 laty przez kaszubskich szkutników z władysławowskiego "Szkunera" na potrzeby Polskiej Akademii Nauk, by mogła służyć naukowcom w polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka rctowskiego na Wyspie King George. Lódż budzi zainteresowanie nie tylko odwiedzających helskie muzeum turystów. O jej konstrukcję i zachowanie na morzu pytają rybacy z Półwyspu Helskiego, którzy chętnie widzieliby ją na wuposażeniu swoich rybackich gospodarstw.

powróć